Þorgrímur Þráinsson -Hugvekja!

Hef átt þann draum siðan ég man ekki hvenær að vera skáld og sitja í reykjamekki á kaffihúsi, umkringdur skáldum og heimspekingum. Svo skrifar maður metsölubók með hraði milli þess sem maður þambar kaffið.  En ég algerlega skáldlaus.  Reyndi eitt sinn að búa til sögu og náði bara að klára hluta af fyrstu málsgrein.  Hún átti að byrja á "Einu sinni var..."

Nær kemst ég ekki honum Þorgrími en þetta, að blogga á kaffihúsi.  Þorgrímur á það til að sitja á sama kaffihúsi og ég, þeas Kaffitár og pikka ótt og títt á fartölvuna sína, ég er nú ekki frá því að bækur hans hafa orðið til þar meira og minna. Hef þó ekki gerst svo frægur að hafa lesið eitthvað af þessum 20 verkum sem hafa komið út eftir hann.  Er með það markmið að lesa nýjustu bókina hans.  En bara vegna þess að ég var með konu hans í skóla.  Hún hafði svo skemmtilegan smitandi hlátur, sem olli alltaf reiði hjá kennaranum.  Sátum í tímum og kjöftuðum og fékk hana stundum til að hlæja og það leið ekki langur tíma þar til bekkurinn fór að hlæja með.  Kannski sér maður nýja hlið á henni eftir lestur bókarinnar.

Takk Ragga fyrir skemmtilega nærveru í skólanum, þarna um árið!